Neon
| Gęstość | 0,8999 kg/m3 |
|---|---|
| Ciepło właściwe | 103 J/(kg*K) |
| Przewodnictwo cieplne | 0,0493 W/(m*K) |
Większości z nas neon (Ne) kojarzy się przede wszystkim z emisją światła w trakcie przewodzenia prądu. Choć rzeczywiście obecnie jest to jego najpowszechniejsze zastosowanie, w ciągu następnych dekad neon może stać się popularnym gazem stosowanym przez nurków technicznych i komercyjnych. Obecnie jego zastosowanie w nurkowaniu jest w fazie eksperymentów, ale z wielu powodów może to wkrótce ulec zmianie.
Podobnie jak hel, neon jest niereaktywnym pierwiastkiem, który nie tworzy nawet wiązań z innymi atomami neonu: gaz neonowy złożony jest z pojedynczych atomów neonu, podobnie jak to jest w wypadku helu. Neon nie wchodzi również w skład żadnego znanego związku chemicznego. Nie ma własności narkotycznych i jest gęstszy od helu – w mniejszym stopniu niż hel przewodzi ciepło i zniekształca mowę, pozwala też na skrócenie czasu dekompresji w porównaniu z helem. Przez jego gęstość, pod dużymi ciśnieniami trudniej oddychać neonem niż helem – ale jest on wystarczająco lekki, by umożliwiać oddychanie na głębokościach rzędu 155 m, w pobliżu górnych limitów nurkowania technicznego.
Do chwili obecnej, nurkowanie na mieszankach zawierających neon było ograniczone do fazy eksperymentalnej, głównie w związku z kosztami: uzyskanie czystego neonu jest bardzo kosztowne, znacznie droższe niż uzyskanie helu (neon uzyskuje się destylując powietrze) – i w związku z tym używanie neonu jako gazu oddechowego byłoby niepraktyczne. Można natomiast stosunkowo łatwo i tanio w procesie mrożenia wydzielić z powietrza „helioneon” – mieszaninę 25% helu i 75% neonu. Taka mieszanina mogłaby być, teoretycznie, bardzo użyteczna do sporządzania mieszanek gazowych do nurkowań technicznych. Wraz ze wzrostem cen handlowych helu na skutek wyczerpywania się jego złóż, helioneon mógłby zastąpić go w nurkowaniu.
