Modele dekompresyjne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nurkopedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (MIG przeniósł stronę Modele dekompresji do Modele dekompresyjne: Uściślenie nazwy)
 
Linia 1: Linia 1:
 
J. S. Haldane wykorzystał teorię eliminacji [[azot]]u do rozwinięcia modelu dekompresji, który stał się podstawą do opracowania pierwszych [[tabele dekompresyjne|tabel nurkowych]], opublikowanych w 1907 roku. Wg tej teorii model (a co za tym idzie, tabele) zapobiegał [[choroba dekompresyjna|chorobie dekompresyjnej]] poprzez obliczenie poziomów [[azot]]u w ciele nurka i kontrolowanie krytycznej proporcji. Nowoczesne [[modele dekompresyjne]], wykorzystywane w [[tabele dekompresyjne|tabelach]] i [[komputer nurkowy|komputerach]] nurkowych również obliczają nasycenie [[azot]]em, wykorzystując pojęcie krytycznego gradientu. Najnowsze badania sugerują jednak zapobieganie [[choroba dekompresyjna|chorobie dekompresyjnej]] raczej poprzez kontrolę wielkości i jakości [[mikropęcherzyki |mikropęcherzyków]] w tkankach, niż przez całkowite zapobieganie powstawaniu pęcherzyków.
 
J. S. Haldane wykorzystał teorię eliminacji [[azot]]u do rozwinięcia modelu dekompresji, który stał się podstawą do opracowania pierwszych [[tabele dekompresyjne|tabel nurkowych]], opublikowanych w 1907 roku. Wg tej teorii model (a co za tym idzie, tabele) zapobiegał [[choroba dekompresyjna|chorobie dekompresyjnej]] poprzez obliczenie poziomów [[azot]]u w ciele nurka i kontrolowanie krytycznej proporcji. Nowoczesne [[modele dekompresyjne]], wykorzystywane w [[tabele dekompresyjne|tabelach]] i [[komputer nurkowy|komputerach]] nurkowych również obliczają nasycenie [[azot]]em, wykorzystując pojęcie krytycznego gradientu. Najnowsze badania sugerują jednak zapobieganie [[choroba dekompresyjna|chorobie dekompresyjnej]] raczej poprzez kontrolę wielkości i jakości [[mikropęcherzyki |mikropęcherzyków]] w tkankach, niż przez całkowite zapobieganie powstawaniu pęcherzyków.
 
  
 
[[Kategoria:Fizjologia i medycyna nurkowa]]
 
[[Kategoria:Fizjologia i medycyna nurkowa]]
 
[[kategoria:teoria dekompresji]]
 
[[kategoria:teoria dekompresji]]

Aktualna wersja na dzień 17:50, 7 wrz 2015

J. S. Haldane wykorzystał teorię eliminacji azotu do rozwinięcia modelu dekompresji, który stał się podstawą do opracowania pierwszych tabel nurkowych, opublikowanych w 1907 roku. Wg tej teorii model (a co za tym idzie, tabele) zapobiegał chorobie dekompresyjnej poprzez obliczenie poziomów azotu w ciele nurka i kontrolowanie krytycznej proporcji. Nowoczesne modele dekompresyjne, wykorzystywane w tabelach i komputerach nurkowych również obliczają nasycenie azotem, wykorzystując pojęcie krytycznego gradientu. Najnowsze badania sugerują jednak zapobieganie chorobie dekompresyjnej raczej poprzez kontrolę wielkości i jakości mikropęcherzyków w tkankach, niż przez całkowite zapobieganie powstawaniu pęcherzyków.