Mroczki płytkiej wody
Mroczki płytkiej wody- jest to utrata przytomności spowodowana niedotlenieniem mózgu najczęściej podczas wynurzenia w trakcie nurkowania na zatrzymanym oddechu.
Nazwa pochodzi stąd, że utrata przytomności przychodzi właściwie zawsze na koniec nurkowania podczas wynurzania lub w trakcie "przebijania" powierzchni lub nawet w trakcie pierwszego wdechu. Najbardziej narażone osoby to nurkowie bezdechowi trenujący jak najdłuższe wstrzymanie oddechu szczególnie jeżeli łączą takie nurkowanie z hiperwentylacją.
Problem wynika stąd, że utożsamiamy sygnały o nadmiarze dwutlenku węgla CO2 z brakiem lub obecnością wystarczającej ilości tlenu w organizmie.
Wiele utonięć i podtopień zdarza się wśród nurków którzy tracą przytomność podczas free diving’u lub wykonując okrążenia na wstrzymanym oddechu na basenie. Utrata przytomności przy wynurzeniu jest dość powszechna. Chociaż mechanizm jest dobrze rozumiany, nie jest to powszechna wiedza wśród nurków nurkujących na wstrzymanym oddechu.
Rola hiperwentylacji
Potrzeba wzięcia wdechu jest regulowana na podstawie ilości dwutlenku węgla we krwi. Nadmierna hiperwentylacja prowadzi do obniżenia poziomu dwutlenku węgla do tego stopnia, że nie pojawia się uczucie potrzeby wzięcia oddechu w momencie, gdy tkanki zużyją tlen dostępny w ciele. Bez tej stymulacji nurek zużywa o wiele więcej tlenu. Wzrastające ciśnienie parcjalne tlenu na określonej głębokości pozwala hemoglobinie kontynuować transport tlenu, nawet po obniżeniu stężenia poniżej takiego poziomu, jaki spowodowałby utratę przytomności na powierzchni. Jednak gdy nurek się wynurza, ciśnienie parcjalne tlenu w płucach gwałtownie opada, a hemoglobina nie jest w stanie dłużej wiązać tlenu i zaopatrywać ciała w wymaganą jego ilość. W efekcie następuje utrata przytomności, poszkodowani toną pod wodą bez jakichkolwiek wcześniejszych objawów czy możliwości zaalarmowania o problemie, zazwyczaj znajdywani są na dnie basenu.
Zobacz również Mroczki głębokiej wody
