Przegrzanie

Choć ciało potrafi chłodzić się samo, zbyt długa ekspozycja na ciepło może powodować problemy.

Pocenie się dostarcza podstawowego sposobu na odprowadzenie ciepła, lecz pianka lub suchy skafander przeszkadzają tej umiejętności ochładzania się organizmu. Forsowna aktywność lub gorąco, połączone z kombinezonem nurkowym, mogą prowadzić do przegrzania, a więc warunków fizjologicznych, w których ciało pracuje z maksymalną wydolnością, by utrzymać właściwą temperaturę.

Nurek, cierpiący z powodu przegrzania, oddycha płytko i szybko, ma słabe i szybkie tętno oraz chłodną i lepką skórę. Nurek mocno się poci i odwadnia, pojawiają się mdłości i osłabienie. Ten sposób oddychania, szybkie tętno i silne pocenie są maksymalnym wysiłkiem chłodzenia się organizmu. Jeśli nurek będzie dalej narażony na oddziaływanie ciepła, mechanizmy kontroli fizjologicznej w końcu przestaną funkcjonować, czego skutkiem będzie udar cieplny. Puls wówczas staje się silny i gwałtowny, ustaje pocenie, skóra jest zarumieniona i gorąca. Rośnie temperatura wnętrza ciała, gdyż nie funkcjonują mechanizmy wychładzające.

Udar jest niebezpieczny dla życia i wymaga pomocy medycznej.