Strefa eufotyczna

Strefa eufotyczna,

prześwietlona, mogą tu żyć i rozmnażać się fotoautotrofy. Zwyczajowo przyjmuje się jej głębokość w toni morskiej do 200m, natomiast w przybrzeżnych partiach, gdzie wody są silnie zanieczyszczone i przenikalność światła jest niższa, do kilkudziesięciu metrów (często poniżej 30m). Za wartość graniczną pozwalającą wydzielić strefę eufotyczną przyjmuje się poziom równowagi (kompensacyjny). Na tej głębokości fotoautotrofy są w stanie wyprodukować tyle samo materii organicznej w procesie fotosyntezy, ile jej zużywają (spalają przy oddychaniu), ich bilans energetyczny wynosi więc zero. Powyżej tej granicy mogą rosnąć (budować tkanki), gromadzić zapasy i rozmnażać się, poniżej nie są w stanie wyprodukować materii potrzebnej do przeżycia, muszą więc korzystać z nagromadzonych zapasów lub giną.