Ralph Erickson

• Współzałożyciel PADI (z Johnem Coninem)

• Opracował koncepcję kursów specjalistycznych

• Pionierski nurek i instruktor w rejonie Chicago

• Przez 24 lata trener pływania i piłki wodnej na Loyola University

• Został wprowadzony do nurkowania w latach 50. jako ratownik w Chicago Park District, po tym, jak był wojskowym spadochroniarzem w czasie II Wojny Światowej.

„Nigdy nie byłem szkolony do nurkowania. Tak naprawdę nie wiem, dlaczego nie pozabijaliśmy się, kiedy zaczęliśmy nurkować po raz pierwszy. Książka Beva Morgana była najfantastyczniejszą, jaka kiedykolwiek czytałem i z niej nauczyłem się najwięcej. Powiedziałem Bevowi, „Nauczyłem się nurkować z twojej książki.”. Powiedział „Chciałbym dostać ćwierć dolara za każdego, który to powiedział.” Jak wielu instruktorów w tych czasach, Ralph wydawał własne certyfikaty: 'Erickson Underwater Diving School'. „Napisałem w 1961 książkę dla Demone Manufacturing Company, która była trochę podobna do książki Morgana. Mieli zamiar sprzedawać ją razem z ich automatami, ale wypadli z biznesu, zanim książki zostały sprzedanych. Używałem ich w czasie swoich szkoleń i robiłem tak do 1961, kiedy przeszedłem przez pierwszy kurs NAUI w Houston. Było nas 65, a numer mojego instruktora w NAUI to 35. Byłem jedynym certyfikowanym instruktorem w rejonie Chicago, poza YMCA. Chciałem na tym zarobić i podnieść poziom. NAUI nie pozwoliło nam mieć kursów szkolenia instruktorów na Środkowym Zachodzie. Odbywały się one albo na wschodnim, albo zachodnim wybrzeżu. Tak było przez cztery, czy pięć lat.”

Założenie PADI

„John Cronin (wtedy przedstawiciel handlowy US Divers na środkowy zachód) zadzwonił do mnie i powiedział, że będą mieli kurs NAUI na Western Illinois University. Poprosili go o wykład o sprzęcie. Załadował na swój samochód cały ten sprzęt i pojechał tam, dwupasmową drogą z wszystkimi tymi farmerami jadącymi 20 mil na godzinę. To była najbardziej przerażająca jazda na świecie. John zadzwonił do mnie stamtąd. Kurs został odwołany, nikt nie przyszedł.” Cronin zorganizował spotkanie z Ericksonem. „John wszedł, stanął cały czerwony na twarzy, i powiedział, „Już czas, już czas.”. Powiedziałem ”Czas na co?”. „Czas na utworzenie organizacji.” Powiedziałem, „W porządku John, potrzebujemy nazwy.”. John odpowiedział, „Ralph, Mam ... jakiej nazwy użyjemy, o ile będzie w niej słowo 'profesjonalny'. Natychmiast nadstawiłem uszu. Jestem profesjonalnym nauczycielem, nareszcie mówimy do rzeczy. Powiedziałem więc, „Ok. Professional Association of Dive Instructors”, a on powiedział „PADI”, Zawsze go oskarżałem, ponieważ był Irlandczykiem, o nazwanie tego PADI. Powiedział, że jeżeli ja bym wybierał, musiałoby być to szwedzkie, jak Viking, albo coś podobnego.” Erickson zaprojektował logo PADI z mechanicznymi narzędziami do kreślenia, ale potrzebowali artysty, żeby narysował nurka. „Więc mieliśmy lunch z facetem, powiedzieliśmy mu, co potrzebujemy i spytaliśmy go, ile by nas to kosztowało. Facet popatrzył na nas i spytał, „Myślicie, że mógłbym zamiast tego dostać kartę instruktorską?”. I tak powstało pierwsze logo PADI. Dwa lata później zadzwonił do nas jakiś instruktor PADI, który powiedział, że napisaliśmy źle 'professional'. Popatrzyliśmy na to i okazało się, że opuściłem literę E w słowie 'professional'. To był jedyny sposób, żeby pasowało, a oni używali go przez dwa lata. Więc musieliśmy mieć zrobioną tą rzecz profesjonalnie.”

Postępy

„Musieliśmy mieć stopnie opisujące postęp ludzi. Potrzebowaliśmy certyfikowanego nurka, zaawansowanego nurka i kurs powyżej tego, który zamierzaliśmy nazwać starszym nurkiem (senior diver). My mieliśmy mieć mistrza nurkowego, asystenta nurkowego i instruktora.” John pokazał to Frankowi Scalli, a Frank powiedział „Nie możesz użyć 'mistrza nurkowego', ponieważ marynarka ma mistrza nurkowego (master diver)”. Powiedziałem, „Masz rację, po prostu zmienimy kolejność i nazwiemy to 'divemaster' ”, co zmieniło złożoność całej rzeczy. Słowo 'divemaster' było w poblizu, ale jeszcze nigdy go nikt nie użył i musiałem ustalić dla niego kryteria. Myliliśmy się. Powinniśmy zrobić mistrza nurkowego, a divemastera wsadzić po nim.”

Kursy specjalistyczne

„W tym czasie miałem rozplanowane specjalizacje: nurkowanie wrakowe, nocne, poszukiwanie i wydobycie. Miałem nazwy, ale nie nazywałem ich specjalizacjami. Nick Icorn wziął to określenie i nawał je specjalizacjami, a Dennis Graver rozwinął je trochę bardziej. W pływaniu masz stopnie, mają je Skauci, ma je łyżwiarstwo. Prawie każda organizacja ma drabinkę i to jest naturalna rzecz, nie potrzeba do tego za dużo używać mózgu. W świecie nurkowym bardzo to wszystkich podnieciło. Niemniej dopiero w roku 1980 zaczął działać zaawansowany program. Tak długo zajęło wprowadzenie tych rzeczy w idee i umysły instruktorów nurkowych.” Dopóki nie było PADI, wystarczyło tylko jedno nurkowanie na wodach otwartych, żeby być certyfikowanym. Erickson podniósł standard do pięciu. „W 1971 i 72 miałem grupę studentów z Loyola University i robiłem z nimi dwa nurkowania. Podszedł do mnie osiemnastoletni dzieciak, z parą przyciętych spodni i sprzętem nurkowym i powiedział „Zgubiłem partnera.”. Zszedłem na 60 stóp i znalazłem jego partnera leżącego na dnie na plecach. Oczywiście był martwy. Poszedłem więc do domu i pomyślałem o tym. Od tego momentu ma być pięć nurkowań na otwartej wodzie, żeby być certyfikowanym. Nie będę robił więcej 'nurkowań sprawdzających', będę robił nurkowania szkoleniowe. Tak więc PADI nazywa je dzisiaj nurkowaniami szkoleniowymi.”

Zaawansowany kurs

„Ten facet zadzwonił do mnie (zarabiał rocznie 350.000$) i powiedział, 'Robiłem twój kurs trzy lata temu i nigdy nie nurkowałem (na otwartych wodach). Mogę to zrobić teraz?'. Powiedziałem 'Jasne...ale teraz wymagam pięciu nurkowań.' Spytał mnie, 'Ile to będzie kosztować?', powiedziałem '100 dolarów' i wstrzymałem oddech...odpowiedział 'OK'. Tak więc zrobiliśmy pięć nurkowań i powiedziałem, 'To jest twoja karta, jesteś certyfikowany'. Spytał mnie 'Co dalej?'. Odpowiedziałem 'Advanced Diver'. (W tym czasie PADI istniało już całkiem długo, ale nie mieliśmy programu Advanced Open Water Diver.) Powiedział, 'Kiedy mogę zacząć?'. Spotkaliśmy się następnego dnia na Evanston Beach i musieliśmy przejść około 50 jardów do brzegu wody. Musiałem teraz wymyślić coś dla Advanced Open Water Diver, prawda? Więc z miejsca coś wymyśliłem. Powiedziałem, 'Będziemy robić naturalną nawigację. Mamy te zmarszczki na piasku, są równoległe do brzegu. Popłyniesz przez 10 z nich, następnie podążysz wzdłuż nich na prawo i tak samo wrócisz do brzegu. Kiedy on to robił, ja myślałem 'Co dalej?'. Wrócił i spytał 'Co dalej?'. 'Kółko'. Zrobił kółko i wrócił z tym samym pytaniem, 'Co dalej?'. 'Trójkąt'. 'Co dalej?'. 'Serię U'. Co było najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłem – wzór U, ponieważ wszyscy go potrzebują do poszukiwania i wydobycia. Na drugim nurkowaniu zrobiliśmy nawigację z kompasem, a trzecie nurkowanie w nocy. Czwarte było nurkowaniem głębokim w 90 stopowym rowie w Racine Quarry, a piąte było wrakowe. Spytał 'Co dalej?'. Wyeliminowaliśmy 'Senior Diver' (ponieważ NASDS miało 'senior diver') i poszliśmy wprost do divemastera, co było złą rzeczą. Ale to właśnie zrobiliśmy. Skończył kurs Divemastera i powiedział 'Co dalej?'. Odpowiedziałem 'Instruktor'. Więc przeszedł przez kurs instruktorski i został instruktorem. Aż do około 1970 tylko nas dwóch prowadziło PADI. Byliśmy solidni od pierwszego dnia. Zrobiliśmy festiwal filmowy w Lane Tech School (Chicago) i przyjechał na niego Cousteau. Kiedy John przeniósł się do Kaliforni, nie zrobiliśmy go więcej. A wtedy Harry Shanks wziął go do YMCA i zrobił go 'Our World Underwater'.” W roku 1969 Cronin został dyrektorem sprzedaży US Divers i przeniósł się do Kaliforni. Centrala PADI przeniosła się wraz z nim, a Nick Icorn został zatrudniony jako ogólnokrajowy kierownik szkolenia. „W tym czasie nauczałem w Loyola i szkoliłem nurków. Zrozumiałem, że jedyną drogą, żeby to wzrastało, jest przeniesienie do Kaliforni.”

Undersea Journal

„Napisałem cały pierwszy 'Undersea Journal', umieszczając pod artykułami fałszywe nazwiska. Jedno z nich było nazwiskiem panieńskim mojej matki i zadzwonił do mnie facet z Kanady, który powiedział,' Nazywam się tak samo i mogę być krewnym'. Wyrzuciłem to do kosza tak szybko, jak mogłem. Nurkowanie jest zabawą. Wzięliśmy to z 'Psychology Today'. Zdefiniowali tam, co to jest zabawa i pokazali, czym jest. Dużą rzeczą, jaką pokazali, było, że bierzesz całą rzecz i dzielisz ją na jak najprostsze kawałki. Jeżeli skończysz kawałek, idziesz do następnego i zrobisz go też, to wtedy masz zabawę. Cronin zmienił moje życie, mówiąc 'profesjonalnie' i 'świat'. Gdyby nie to...wszystko, co dla mnie miało znaczenie to dolna trzecia część jeziora Michigan i zachodnie wybrzeże.”