Wody lotyczne

System płynących wód słodkich - rzek i strumieni - nazywany jest ekosystemem wód lotycznych. Ekosystemy te wykazują dużą różnorodność właściwości fizycznych i ekologicznych. Oczywiście, warunki blisko źródła rzeki różnią się od warunków przy ujściu. Występuje również gradient w poprzek rzeki wynikający ze zmian temperatury i głębokości, szerokości kanału, szybkości prądu i topografii dna.

Zmiany w tych warunkach fizycznych znajdują odzwierciedlenie w organizmach żywych, które zamieszkują ekosystem. Ponieważ ekosystemy lotyczne są przedmiotem ciągłego ruchu, aby dobrze się rozwijać, wymagają ciągłego dostarczania składników pokarmowych ze źródeł lądowych.

Wiele rzek zaczyna swój bieg jako małe strumienie w cienistych zalesionych obszarach. Strumyki te silnie zależą od detrytusu, który jest przetwarzany przez wiele bezkręgowców – rozdrabniacze, filtratory, zbieracze. Organizmy te wraz z glonami spowalniają ruch składników pokarmowych wzdłuż strumienia. Gdy strumienie powiększają się i są wystawione na działanie słońca, ich zależność przesuwa się od detrytusu do produkcji swojego własnego pożywienia z glonów i zakorzenionych roślin wodnych. Gdy rzeka wciąż rośnie, przesuwa się znów do zależności od detrytusu i rozkładającej się materii organicznej.

Ogólnie, system położony w dole rzeki zależy od nieefektywności przerabiania składników pokarmowych w górze rzeki. To, co żyje w dole rzeki, przeżywa na tym, co pozostało z tego, co było w górze rzeki. Znaczy to również, że zanieczyszczenia, które wchodzą do układu w górze rzeki, skumulują się w organizmach mieszkańców w dole rzeki.