Prawo Grahama

Z Nurkopedia
Wersja z dnia 20:04, 23 lis 2015 autorstwa MIG (dyskusja | edycje)$7

(różn.) ← poprzednia wersja | Zatwierdzona wersja (różn.) | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Ważnym zagadnieniem związanym z prawami gazowymi jest zjawisko dyfuzji i efuzji gazów, tj. nasycenia i eliminacji gazów z tkanek organizmu. Ponieważ w nurkowaniu coraz częściej korzysta się ze sztucznych mieszanin oddechowych, jest oczywiste, że procesy saturacji i desaturacji gazami obojętnymi przebiegają różnie w zależności od zastosowanego gazu obojętnego. Szybkość dyfuzji gazów określa Prawo Grahama. Według tego prawa, szybkość dyfuzji jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego jego gęstości lub masy atomowej.
v≈1/sqrt(ρ)

Oznacza to, że im większa masa atomowa gazu, tym wolniej dyfunduje on do płynów, Z powodu mniejszej masy atomowej hel (4He) znacznie szybciej dyfunduje do płynów niż azot (14N). Prawo Grahama znajduje zastosowanie w wyliczeniu i analizach przy tworzeniu różnych modeli dekompresyjnych. Zależności wynikające z prawa Henry'ego, Nernsta i Grahama wykorzystuje się praktycznie przy opracowaniu tabel dekompresyjnych. [1]

  1. Krzyżak Jarosław, Medycyna Nurkowa, wyd. "KOOPgraf"s.c, Poznań 2006, ISBN 83-909187-5-7,s.92-93