Meduza (habitat)
"Meduza" - pierwszy polski habitat (podwodny domek do długotrwałego przebywania pod wodą).
Pomysłodawcą oraz głównym projektantem eksperymentu był Antoni Dębski.
Konstrukcja została przetestowana w lipcu 1967 roku w Jeziorze Kłodno.
Antoni Dębski i Aleksander Lassaud zanurzyło się w niej na głębokość 24 metrów.
Kabina była zasilana powietrzem z powierzchni oraz posiadała dodatkowo 24 butle pod ciśnieniem 150 atm, o pojemności 40 litrów każda.
Dodatkowo posiadała oświetlenie elektryczne oraz telefon przewodowy do łączności z ekipą na powierzchni.
Dodatkowo była wyposażona w oświetlenie elektryczne i telefon przewodowy do łączności z ekipą na powierzchni.
Obecnie kabina "Meduza" znajduje się w Muzeum Nurkowania w Warszawie przy ul. Grzybowska 88.
"Meduza II" - batyskaf konstrukcji Antoniego Dębskiego będący naturalną kontynuacją badań oddziaływania wyższych ciśnień (pod wodą) na fizjologie człowieka.
W eksperymencie brali udział konstruktorzy: Antoni Dębski, Jerzy Kuliński oraz zawodowy nurek PRO Bogdan Bełdowski.
Zanurzenie trwało tydzień i zakończyło się dekompresją trwającą 22,5 godziny.
