Kompas
Do czasu przełomu tysiąclecia podwodne kompasy były ostatnimi przyrządami dostępnymi wyłącznie w tradycyjnej mechanicznej, czyli analogowej formie. Niewiele elektronicznych kompasów równie szybko pojawiało się jak i znikało z rynku i nie znajdowały one akceptacji. To się obecnie zmieniło. Niektóre komputery nurkowe mają funkcję elektronicznego kompasu na swoich wyświetlaczach. Pomimo tego konwencjonalny, mechaniczny kompas pozostał najczęstszym wyborem. Podwodny kompas jest wypełniony płynem aby wytrzymywać ciśnienie. Ma igłę lub znacznik wskazujący północ, centralną lub kierunkową linię, która wskazuje kierunek poruszania, obrotową tarczę tzw. bezel lub inny sposób zmieniania znaczników kursu, które przekręcane mogą pokrywać się znacznikiem z kierunkiem jaki wskazuje igła i pokazywać w ten sposób kurs płynięcia. Podstawy posługiwania się kompasem nurkowie najczęściej uczą się na kursie AOWD a doskonalą na kursie Podwodna nawigacja.
Linia kierunkowa - wskazuje kierunek przemieszczania, powinna pokrywać się z osią ciała nurka.
Igła kompasu - grot strzałki wskazuje magnetyczną północ.
Bezel - obrotowy pierścień, gdy strzałka igły kompasu umieszczona jest w szczerbince to linia kierunkowa na bezelu wyznacza kurs.
Mocowanie kompasu na gumach.
Można od razu zakupić kompas mocowany na gumach lub kupić typowy kompas, wyciągnąć pasek i w to miejsce zamocować gumę.
Najłatwiej jest użyć 4-5 mm gumy w oplocie materiałowym, Ucinamy 50 cm gumy, przeciągamy ją dwa razy pod obudową (można sobie pomóc trytytką lub kawałkiem drutu), dopasowujemy długość gumy, wiążemy węzłem albo spinamy końcówki trytytką, nadmiar ucinamy i przypalamy końcówki gumy aby się nie pruły.
Umieszczenie kompasu na ręce:
Kompas na rękawicy
Przełożenie gum przez palce
Spód dłoni
