Bruzdnice
Bruzdnice są drugą najbardziej wydajną grupą producentów pierwotnych (jest to inna nazwa autotrofów, nazywanych tak ponieważ są pierwszymi, czy też pierwotnymi, środkami, dzięki którym energia staje się dostępna życiu). Znanych jest około 1100 gatunków, z czego większość (93%) to gatunki morskie. Jest to szczególnie ciekawa grupa organizmów, ponieważ ich charakterystyka jest wspólna tak dla roślin, jak i dla zwierząt. Tak jak inne prawdziwe rośliny, większość bruzdnic zawiera fotosyntetyczne pigmenty i może samodzielnie wytwarzać pożywienie. Jednakże tak jak zwierzęta mogą przemieszczać się po wodzie, używając długich, podobnych do biczów, przydatków nazywanych wiciami (flagellum). Z tego powodu ich powiązania do innych organizmów są niejasne. Część naukowców uważa, że bruzdnice mają jednak więcej wspólnego ze zwierzętami niż z roślinami.
Bruzdnice rozmnażają się bezpłciowo poprzez podział. Pod wpływem dobrych warunków środowiska mogą rozmnażać się gwałtownie, podwajając swoją populację z każdym podziałem. W wyniku tego mogą się stać gatunkiem dominującym w miejscowym zbiorowisku planktonu, co jest inną formą HAB. Zjawisko to wynika z gwałtownego wzrostu (kwitnienia) w populacji pewnych gatunków bruzdnic, które mają czerwone zabarwienie i mogą drastycznie obniżyć twoją widoczność pod wodą. Wtedy HAB nazywany jest „czerwonym przypływem”.
Oprócz zabarwienia wody i ograniczenia widoczności, tak jak w okrzemkowym HAB, czerwone przypływy mogą wywołać poważne choroby, nawet śmiertelne, u innych form życia morskiego i lądowego, a nawet u ludzi. Gatunek bruzdnic z rodzaju Gonyaulax produkuje toksynę nazywaną saksytoksyną (ang. saxitoxin). W czasie czerwonych przypływów, gatunek ten jest tak liczny, że organizmy filtrujące jedzenie z wody, takie jak małże i ostrygi, zaczynają kumulować toksynę w tkance. Zjedzenie małży czy innych owoców morza, zawierających te toksyny, może spowodować chorobę, a nawet śmierć. Choroba ta nazywana jest paralitycznym zatruciem mięczakami (ang. paralytic shellfish poisoning – PSD). W czasie miesięcy letnich w strefach umiarkowanych, jeśli zostanie zaobserwowany czerwony przypływ, część plaż może być zamknięta dla zbieraczy małż.
Kolejnym fenomenem wywołanym eksplozją populacji bruzdnic jest zjawisko powszechnie, a zarazem błędnie, określane mianem „fosforescencji” wody nocą. Możesz go zobaczyć w nocy w postaci wirujących rozbłysków, gdy wiosło zanurza się w wodzie lub gdy łódź motorowa tworzy kilwater. W rzeczywistości jest to bioluminescencja, a powodują ją małe bruzdnice, które wytwarzają „zimne” światło, gdy są poruszane czy potrząsane np. przez twoje płetwy w czasie nurkowań nocnych. Przeważnie odpowiedzialni są za to zjawisko przedstawiciele rodzaju Noctiluca.
