Prawo Grahama

Z Nurkopedia
Wersja z dnia 09:38, 25 mar 2015 autorstwa Gdynia Dive (dyskusja | edycje)$7

Skocz do: nawigacja, szukaj

Ważnym zagadnieniem związanym z prawami gazowymi jest zjawisko dyfuzji i efuzji gazów, tj. nasycenia i eliminacji gazów z tkanek organizmu. Ponieważ w nurkowaniu coraz częściej korzysta się ze sztucznych mieszanin oddechowych, jest oczywiste, że procesy saturacji i desaturacji gazami obojętnymi przebiegają różnie w zależności od zastosowanego gazu obojętnego. Szybkość dyfuzji efuzji gazów określa Prawo Grahama. Według tego prawa szybkość dyfuzji i efuzji gazów jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego jego gęstości lub masy atomowej. Oznacza to, że im większa masa atomowa gazu, tym wolniej dyfunduje on do płynów, Z powodu mniejszej masy atomowej hel (4He) znacznie szybciej dyfunduje do płynów niż azot (14N). Prawo Grahama znajduje zastosowanie w wyliczeniu i analizach przy tworzeniu różnych modeli dekompresyjnych. Zależmności wynikające z prawa Henry'ego, Nersta i Grahama wykorzystuje się praktycznie przy opracowaniu tabel dekompresyjnych. [1]

  1. Krzyżak Jarosław, Medycyna Nurkowa, wyd. "KOOPgraf"s.c, Poznań 2006, ISBN 83-909187-5-7,s.92-93