Robert D. Workman
lekarz medycyny w stopniu Kaptiana w Medical Corps U.S. Navy
W latach 60 tych prowadził badania nad dekompresją dla U.S. Navy Experimental Diving Unit (NEDU).
W 1965 r wprowadził M-wartości
Litera ”M” oznacza ”Maksimum”. Dla danego ciśnienia zewnętrznego, Wartość–M odpowiada maksymalnej prężności (wartości ciśnienia) gazu obojętnego wewnątrz, które hipotetyczna „tkanka” może znieść bez widocznych objawów choroby dekompresyjnej (DCS). Wartości–M umożliwiają wyznaczenie granicy tolerowanego gradientu pomiędzy ciśnieniem gazu obojętnego wewnątrz a ciśnieniem zewnętrznym dla każdej z „tkanek
Workman badając model dekompresyjny Haldane’a zauważył ,że każda z tkanek może znieść inny poziom prężności gazu obojętnego wewnątrz i że ten poziom zmienia się wraz z głębokością.
Wprowadził wartośc M by określić ten poziom dla każdego przedziału tkankowego i danej głębokości.
Workman dodał również trzy nowe wolne przedziały tkankowe: 160min, 200 min i 240 min
Zamiast opracować własną tabelę dekompresyjną Workman przedstawił wnioski ze swych badań w formie równania które umożliwia wyliczenia dla każdej głębokości.
Workman zauważył również ,że taki sposób przedstawienia wartości m w postaci funkcji liniowej może być wykorzystany w programowaniu komputerowym. Był jednym z pierwszych ludzi, którzy zdali sobie sprawę z roli jaką w
przyszłości odegrają komputery do obliczania schematu dekompresji.
Przedstawienie przez Workmana Wartości–M w postaci równania funkcji liniowej stanowiło istotny krok w ewolucji dekompresyjnego modelu gazu rozpuszczonego.
