Odma opłucnowa

Jeśli płuco pod nadmiarem ciśnienia pęknie na swej powierzchni, powietrze wydostaje się między płuco i klatkę piersiową, powodując zapadnięcie płuca częściowo lub całkowicie. Zapadnięcie płuca zwane jest odmą opłucnową.

Odma opłucnowa sama z siebie na ogół nie zagraża bezpośrednio życiu tak jak embolia powietrzna, gdyż ofiara posiada funkcjonujące wciąż drugie płuco. Zapadnięte płuco powoduje ostry ból i może powodować, że ofiara pluje pieniącą krwią. Samorzutna odma opłucnowa występuje bez rozległego urazu, osłabione miejsce w płucu pęka, co prowadzi do zapadnięcia się płuca. Choć nie powszechnie, samorzutna odma opłucnowa może zdarzyć się bez wcześniejszych symptomów. Jeśli samorzutna odma opłucnowa przydarzy się nurkowi pod wodą, może to być bardziej poważne, niż odma opłucnowa spowodowana przez uraz barotraumy płuc. Jeśli samorzutna odma opłucnowa występuje pod wodą, stan może pogorszyć się podczas wynurzania, kiedy rozprężające się powietrze coraz bardziej uciska zapadające się płuco. Ponieważ samorzutna odma opłucnowa ma tendencję do nawrotów, wyklucza dalsze nurkowanie do czasu operacyjnego usunięcia problemu. Diagnozowane jest to przez lekarza, specjalizującego się w pulmonologii nurków.