Skala Beauforta
Historia
Skala została opracowana w 1805 przez Sir Francis Beauforta, irlandzkiego oficera marynarki , podczas jego służby na HMS Woolwitch. Skala nosząca imię Beauforta ma długą i skomplikowaną ewolucję, od wcześniejszych prac innych, włączając Daniela Defoe wiek wcześniej, do momentu kiedy Beaufort był głównym administratorem w Marynarce Królewskiej w 1830, kiedy skala została po raz pierwszy oficjalnie użyta w czasie podróży Darwina na HMS Beagle. Na początku XIX wieku, oficerowie marynarki prowadzili regularne obserwacje pogody, jednak nie było żadnej standardowej skali, więc mogli być bardzo subiektywni- to co jeden opisywał jako lekki wiatr dla innego było silnym wiatrem. Beaufort’owi udało się ujednolicić skalę.
Opracował skale złożoną z 13 klas ( od 0 do 12), numery nie odzwierciedlały prędkości wiatru , ale związane jakościowe warunki wiatrowe, do efektów podczas żeglowania. Przy zerze można było wykonywać wszystkie rejsy, przy 6 połowa rejsów musiała być odwołana, a przy 12 żaden rejs nie mógł się odbyć.
Skala była standardowo używana przy wszystkich wpisach pokładowych we flocie marynarki królewskiej w 1830 i została zaadaptowane przez zwykłe jednostki pływające w 1850, z numerami skali odpowiadającymi obrotom wiatromierza. W 1916 roku opisy zostały zmienione na określające zachowanie morza, nie rejsów, oraz rozciągnęły się na obserwacje warunków na lądzie. Stało się to za sprawą dyrektora angielskiego biura meteorologicznego George’a Simpson. Pomiary zostały nieco zmieniona w kilkadziesiąt lat później w celu poprawy ich użyteczności dla meteorologów. Obecnie wiele krajów przestało używać skali, na rzecz miary metrycznej m/s lub km/h, ale poważne ostrzeżenia pogodowe przekazywane opinii publicznej wciąż są takie same jak w czasach popularności skali Beauforta.
Skala Beauforta została przedłużona w 1946 roku, kiedy dodano stopnie od 13 do 17. Jednakże miały one być stosowane tylko podczas szczególnych przypadków, takich jak cyklony tropikalne. Obecnie rozszerzona skala jest używana tylko na Tajwanie i w Chinach, gdzie często występują tajfuny. Prędkość wiatru na skali Beauforta z 1946 opiera się na wzorze:
v= 0,836 B↑3/2 m/s
gdzie v oznacza równorzędną prędkość wiatru na 10 m powyżej powierzchni morza, a B jest numerem ze skali Beauforta. Na przykład B= 9,5 oznacza 24,5 m/s która jest równa niższemu limitowi 10 w skali Beauforta. Na podstawie tego wzoru najmocniejsze wiatry wśród huraganów odpowiadają 23 w skali Beauforta. Obecnie do opisu huraganów używa się skali Saffira-Simpsona, której kategoria 1 odpowiada 12 stopniowi w skali Beauforta. Kategoria F0 skali Fujity opisującej tornada, również zaczyna się od 12 stopnia skali Beauforta.
Nowoczesna skala
Numer Beauforta: 0
Prędkość wiatru: 0 km/h, 0-0,2 m/s
Średnia prędkość wiatru: 0 km/h
Opis: cisza, flauta
Wysokość fali: 0 m
Stan morza: gładkie
Zjawiska na lądzie: spokój, dym unosi się pionowo.
Numer Beauforta: 1
Prędkość wiatru: 1- 6 km/h, 0,3-1,5 m/s
Średnia prędkość wiatru: 4 km/h
Opis: Powiew
Wysokość fali: 0,1 m
Stan morza: zmarszczki na wodzie
Zjawiska na lądzie: ruch powietrza lekko oddziałuje na dym.
Numer Beauforta: 2
Prędkość wiatru: 7- 11 km/h, 1,6-3,4 m/s
Średnia prędkość wiatru: 9 km/h
Opis: słaby wiatr
Wysokość fali: 0,2 m
Stan morza: małe falki
Zjawiska na lądzie: wiatr wyczuwalny na skórze, liście szeleszczą.
Numer Beauforta: 3
Prędkość wiatru: 12- 19 km/h, 3,4- 5,4 m/s
Średnia prędkość wiatru: 17 km/h
Opis: łagodny wiatr.
Wysokość fali: 0,6 m
Stan morza: duże falki, grzbiety mają wygląd szklisty.
Zjawiska na lądzie: liście i małe gałązki w stałym ruchu.
Numer Beauforta: 4
Prędkość wiatru: 20- 29 km/h, 5,5- 7,9 m/s
Średnia prędkość wiatru: 24 km/h
Opis: umiarkowany wiatr.
Wysokość fali: 1 m
Stan morza: małe fale, na grzbietach których tworzy się piana, słychać plusk.
Zjawiska na lądzie: kurz i papier podnoszą się, gałęzie zaczynają się poruszać.
Numer Beauforta: 5
Prędkość wiatru: 30- 39 km/h, 8,0- 10,7 m/s
Średnia prędkość wiatru: 35 km/h
Opis: dość silny wiatr.
Wysokość fali: 2 m
Stan morza: szum morza przypomina pomruk, wiatr gwiżdże, fale dłuższe (1,2m) gęste białe grzebienie.
Zjawiska na lądzie: małe gałęzie kołyszą się.
Numer Beauforta: 6
Prędkość wiatru: 40- 50 km/h, 10,8- 13,8 m/s
Średnia prędkość wiatru: 44 km/h
Opis: dość silny wiatr.
Wysokość fali: 3 m
Stan morza: tworzą się grzywacze, długa wysoka fala, szum morza. Fale z pianą na grzbietach i bryzgi.
Zjawiska na lądzie: duże gałęzie w ruchu, słychać świst wiatru nad głową, kapelusze zrywane z głów.
Numer Beauforta: 7
Prędkość wiatru: 51- 62 km/h, 13,9- 17,1 m/s
Średnia prędkość wiatru: 56 km/h
Opis: bardzo silny wiatr.
Wysokość fali: 4 m
Stan morza: morze burzy się i piana zaczyna układać się w pasma.
Zjawiska na lądzie: całe drzewa w ruchu, pod wiatr idzie się z wysiłkiem.
Numer Beauforta: 8
Prędkość wiatru: 63- 75 km/h, 17,2- 20,7 m/s
Średnia prędkość wiatru: 68 km/h
Opis: sztorm/ wicher.
Wysokość fali: 5,5 m
Stan morza: umiarkowanie duże fale z poprzerywanymi obracającymi się grzbietami, pasma piany.
Zjawiska na lądzie: gałązki są odrywane od drzew, samochody skręcają pod wpływem wiatru.
Numer Beauforta: 9
Prędkość wiatru: 76- 87 km/h, 20,8- 24,4 m/s
Średnia prędkość wiatru: 81 km/h
Opis: silny sztorm.
Wysokość fali: 7 m
Stan morza: wielkie fale (2,75 m) z gęstą pianą, grzbiety fal zaczynają się zawijać, znaczne bryzgi.
Zjawiska na lądzie: lekkie konstrukcje ulegają zniszczeniu.
Numer Beauforta: 10
Prędkość wiatru: 88- 102 km/h, 24,5- 28,4 m/s
Średnia prędkość wiatru: 96 km/h
Opis: bardzo silny sztorm.
Wysokość fali: 9 m
Stan morza: bardzo duże fale, powierzchnia morza jest biała, fale przełamują się, widoczność jest ograniczona.
Zjawiska na lądzie: drzewa wyrywane z korzeniami, poważne zniszczenia konstrukcji.
Numer Beauforta: 11
Prędkość wiatru: 103- 117 km/h, 28,5- 32,6 m/s
Średnia prędkość wiatru: 111 km/h
Opis: bardzo gwałtowny sztorm.
Wysokość fali: 11,5 m
Stan morza: nadzwyczaj wielkie fale.
Zjawiska na lądzie: znaczna część konstrukcji zniszczona.
Numer Beauforta: 12
Prędkość wiatru: 117+ km/h, 32,6+ m/s
Średnia prędkość wiatru: N/A km/h
Opis: huragan.
Wysokość fali: 14+ m
Stan morza: olbrzymie fale, powietrze pełne piany i bryzgów, morze całkowicie białe, pokryte bryzgami, widoczność bardzo ograniczona.
Zjawiska na lądzie: masowe i powszechne zniszczenia konstrukcji.