Zawory
Większość zaworów w butlach nurkowych jest wykonanych z chromowanego mosiądzu. Zawory są wkręcone bezpośrednio do szyjki butli i uszczelnione dużym O- ringiem. zwór wewnątrz butli jest przedłużony rurką zabezpieczającą przed dostawaniem się do środka wilgoci oraz zabrudzeń i zablokowania zaworu podczas płynięcia głową w dół. Zewnętrzna część zaworu składa się z pokrętła zaworu otwierającego Dawniej najpopularniejszym podziałem był podział na zawory typu K oraz J. Współczesne zawory dzieli się najczęściej na zawory typu DIN (Deutsches Industrie Norm) oraz INT czyli zawór strzemiączkowy. Wszystkie zawory posiadają O- ring, gumową uszczelkę o okrągłym przekroju, bez której nurkowanie nie jest możliwe. W zaworach typu INT O- ring znajduje się w zabudowanym zaworze butli, przy zaworach typu DIN jest zlokalizowana w automacie oddechowym.
Płytka bezpieczeństwa
Każda butla posiada określone maksymalne ciśnienie robocze do którego nie jest napełnienia w czasie użytkowania. W celu zapewnienia, że ciśnienie nie przekroczy ciśnienia maksymalnego w większości zaworów (ale nie wszystkich) wbudowana jest płytka bezpieczeństwa (burst disc). Zabezpieczenia takie są wymagane w USA i części Europy. Płytka bezpieczeństwa wykonana jest z cienkiej blachy miedzianej i umieszczona w obudowie zaworu. Po osiągnięciu ok. 140% ciśnienia roboczego w butli , blaszka ulega rozerwaniu umożliwiając wypływ gazu z butli. Płytka zabezpiecza przed uszkodzeniami mogącymi powstać w wyniku przypadkowego przepełnienia butli , a także co częste przypadkowego przegrzania. Cechą płytek bezpieczeństwa jest konieczność ich okresowej zmiany. każde napełnienie butli powoduje naciągnięcie płytki które ją osłabia. Podczas rozerwania płytki gaz wypływa w kilku kierunkach tak, aby wzajemnie znosić efekt odrzutu.
Zawór typu DIN
Jest przeznaczony do pracy z automatami wkręcanymi do nagwintowanego zaworu butli, są przeznaczone do pracy pod wyższymi ciśnieniami. posiadają pięciozwojowy gwint dla ciśnień 200 barów oraz siedmiozwojowy dla wyższych ciśnień operacyjnych. Są popularne w Europie i chłodniejszych regionach, oraz częściej wykorzystywane przez nurków rekreacyjnych w Europie i nurków technicznych .
Zawór typu INT
Zawór tego typu pozwala na zamontowanie automatu oddechowego przy użyciu przyłącza INT (strzemiączka) automatu zakładanego wokół zaworu butli. Są popularne w ciepłych krajach, częściej wykorzystywane przez nurków rekreacyjnych.
Zawór typu J
Zawory ze zintegrowanym mechanizmem sygnalizującym ilość powietrza w butli. Zawór typu J ma wbudowany mechanizm sprężynowy uruchamiający zawór odcinający, który jest otwarty do momentu, kiedy w butli pozostaje około 20- 40 bar powietrza. Po osiągnięciu tej wartości zawór zamyka się powodując utrudnienie w oddychaniu, co sygnalizuje nurkowi, że kończy mu się zapas powietrza. W celu otwarcia zaworu nurek musi pociągnąć za dźwignię, co pozwala na wykorzystanie reszty powietrza do oddychania. Zawory typu J były bardzo popularne w latach 60- tych kiedy manometry nie były w tak powszechnym użyciu jak dziś. Obecnie są rzadko spotykane, używane raczej w miejscach gdzie wymaga tego prawo lokalne. Kiedy są używane pozostają w pozycji otwartej. Zawory tego typu są droższe zarówno jeśli chodzi o cenę zakupu jak i serwisowanie.
