Estuarium

Estuarium (ujście rzeki) istnieje tam, gdzie pływy spotykają rzeki. Nie występuje zawsze wszędzie, gdzie rzeka wpada do morza, ale jest powszechne tam, gdzie zakres pływów jest duży. Pozwala to przypływom popychać wodę w górę rzeki, często zalewając duże połacie lądu. Estuaria mogą tworzyć wielkie, złożone delty (o których czytałeś wcześniej) tworzące zatoczki, laguny i wysepki, lub być prostymi akwenami rzecznymi wpadającymi do morza.

Estuaria wyłapują i kumulują spływający osad, są więc bogate w składniki pokarmowe i biologicznie produktywne. Większość głównych rzek Ameryki Północnej, spływając do Atlantyku, wpada najpierw do estuariów. Dlatego właśnie Północny Atlantyk nie ma zbyt wiele osadu tak jak inne baseny oceaniczne z podobnymi rzekami. Niestety, powoduje to również, że estuaria są szczególnie czułe na eutrofizację, ponieważ te same procesy wyłapują nadmiar składników pokarmowych, jak i spływający nawóz.

Estuaria działają jak wysypisko śmieci, filtr i absorber składników pokarmowych (i substancji zanieczyszczających). Część ekologów nazywa estuaria „nerkami” biosfery z powodu ich oczyszczających funkcji. Ciągłe uzupełnianie składników pokarmowych skutkuje wysoką produktywność pierwotną z glonów i halofitów - roślin słonolubnych. To z kolei utrzymuje duże środowisko organizmów.

Pewne czynniki ograniczają produktywność w estuarium. Po pierwsze organizmy tego ekosystemu muszą tolerować szeroki zakres zasolenia.