Argonówka: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Argonówkę jest dość łatwo zakręcić w razie awarii, mimo to zwykle używa się zaworu nadmiarowego wpiętego w jeden z portów średniego ciśnienia, co zabezpiecza przed nagłym wzrostem ciśnienia i gwałtownym napełnieniem suchego skafandra w sytuacji zalodzenia grzybka w zaworze w I stopniu lub w przypadku innej jego awarii. Ze względu na poważne konsekwencje takiej awarii unikać należy najprostszych konstrukcji automatu do argonówki pozbawionych filtra ceramicznego i podatnych na zamarzanie. Niektórzy używają specjalnych I stopni dedykowanych do argonówki o małym wydatku i małych rozmiarach. Można też stosować standardowy I stopień, taki jak przy stejdżach, co zwiększa możliwości manipulowania sprzętem w razie awarii. | Argonówkę jest dość łatwo zakręcić w razie awarii, mimo to zwykle używa się zaworu nadmiarowego wpiętego w jeden z portów średniego ciśnienia, co zabezpiecza przed nagłym wzrostem ciśnienia i gwałtownym napełnieniem suchego skafandra w sytuacji zalodzenia grzybka w zaworze w I stopniu lub w przypadku innej jego awarii. Ze względu na poważne konsekwencje takiej awarii unikać należy najprostszych konstrukcji automatu do argonówki pozbawionych filtra ceramicznego i podatnych na zamarzanie. Niektórzy używają specjalnych I stopni dedykowanych do argonówki o małym wydatku i małych rozmiarach. Można też stosować standardowy I stopień, taki jak przy stejdżach, co zwiększa możliwości manipulowania sprzętem w razie awarii. | ||
| + | (źródło - [http://ksiegarnia.iknt.pl/uploads/files/Nurkowanie_techniczne_fragment.pdf]) | ||
[[kategoria:sprzęt]] | [[kategoria:sprzęt]] | ||
Wersja z 11:14, 19 maj 2015
Argonówka to mała butla, służąca do napełniania suchego skafandra innym gazem niż ten w butlach plecowych. W praktyce używany jest powietrze lub argon. Argon ma mniejsze przewodnictwo cieplne od powietrza, a powietrze mniejsze przewodnictwo cieplne od trymiksu. Użycie gazu o mniejszym przewodnictwie cieplnym znacznie zwiększa komfort cieplny w membranowym suchym skafandrze.
Konfiguracja i instalacja argonówki
Argonówka nie powinna być duża, by nie przeszkadzała nurkowi w manipulowaniu sprzętem wpiętym w D-ring cargo. Zwykle wystarczają argonówki o objętości (pojemności) 0,5–0,8 l. Argonówkę przymocowujemy do płyty z lewej strony, zaworem do dołu. Powinna być umieszczona na tyle wysoko, by nie przeszkadzała w sięganiu do D-ringu cargo. Do argonówki montujemy I stopień automatu z wężem do zasilania suchego skafandra.
Alternatywnie można przypiąć argonówkę z boku jednej butli twina. Zwiększa ona wtedy obrys twina i odchyla skrzydło, a więc zwiększa opory i utrudnia przechodzenie przez wąskie przejścia. Jeśli jednak potrzeba użyć dużej argonówki o pojemności 1,5 l, to jest to rozwiązanie godne rozważenia.
Argonówkę jest dość łatwo zakręcić w razie awarii, mimo to zwykle używa się zaworu nadmiarowego wpiętego w jeden z portów średniego ciśnienia, co zabezpiecza przed nagłym wzrostem ciśnienia i gwałtownym napełnieniem suchego skafandra w sytuacji zalodzenia grzybka w zaworze w I stopniu lub w przypadku innej jego awarii. Ze względu na poważne konsekwencje takiej awarii unikać należy najprostszych konstrukcji automatu do argonówki pozbawionych filtra ceramicznego i podatnych na zamarzanie. Niektórzy używają specjalnych I stopni dedykowanych do argonówki o małym wydatku i małych rozmiarach. Można też stosować standardowy I stopień, taki jak przy stejdżach, co zwiększa możliwości manipulowania sprzętem w razie awarii.
(źródło - [1])
