Standardowa konfiguracja rekreacyjna: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 6: | Linia 6: | ||
[[Plik:Konfiguracja rekreacyjna01.jpg|400px|thumb|left|Rekreacja]] | [[Plik:Konfiguracja rekreacyjna01.jpg|400px|thumb|left|Rekreacja]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[Kategoria: Sprzęt]] | [[Kategoria: Sprzęt]] | ||
Wersja z 17:14, 28 kwi 2014
Standardowa konfiguracje rekreacyjna jest taka jak każdy widzi. Wystarczy pojechać na najpiękniejsze miejsca nurkowe na rafach i popatrzeć co ma 95% nurków. Tak nurkują ponieważ przy podróżach, pożyczaniu sprzętu, łączeniu sprzętu swojego z elementami pożyczonymi jest to najprostsze i najwygodniejsze. Wymaga też najmniej czasu na dopasowanie elementów.
Konfiguracja ta jest wynikiem rozwijania sprzętu przez dziesiątki lat tak aby był bezpieczny i wygodny. Standardowa konfiguracje rekreacyjna w odróżnieniu od Standardowej konfiguracji technicznej czy Konfiguracji sidemount'owej składa się z automatu z oktopusem (ewentualnie dwóch automatów - dwóch I stopni ale w układzie główny II stopień w ustach i octopus dla partnera podwieszony przy sprzęcie). Do tego butla utrzymywana na plecach regulowaną uprzężą taką jak w jackecie lub skrzydle z transpackiem. Balast w postaci pasa lub kieszeni balastowych umożliwiający jego zrzucenie w sytuacji awaryjnej. Zalety tej konfiguracji to łatwość wzięcia/podania octopusa ze zmniejszeniem ryzyka ściągnięcia maski przy błędzie partnera. Łatwość dopasowania sprzętu przy zamianie skafandrów (ich różnej grubości). Łatwość zmieniania, dopasowania balastu.
