Tekst źródłowy strony Czynniki sprzyjające wystąpieniu choroby dekompresyjnej

<b>Czynniki sprzyjające wystąpieniu [[choroba dekompresyjna|choroby dekompresyjnej]]</b>

== Tkanka tłuszczowa==
Jest wolną tkanką, przechowującą dużą ilość rozpuszczonego azotu. Wraz ze zwiększoną ilością tkanki tłuszczowej wzrasta ilość azotu, jaka pozostaje w ciele po nurkowaniu. Nurek, który ma w organizmie więcej tkanki tłuszczowej naraża się prawdopodobnie na minimalnie większe ryzyko wystąpienia DCS, niż nurek szczupły. W nurkowaniu rekreacyjnym rola tkanki tłuszczowej nie została jeszcze ani wyjaśniona ani dokładnie przestudiowana. 

== Wiek ==
Układy krążenia i oddechowy pracują u osób starszych nieco mniej efektywnie, co utrudnia wymianę gazową. Wraz ze zwiększonym poziomem tkanki tłuszczowej i mniej efektywnym krążeniem starszy nurek po nurkowaniu zatrzyma w ciele więcej azotu, niż nurek młodszy. Dbanie o sylwetkę i ćwiczenia, podtrzymujące dobrą kondycję, nadrobią w pewnym stopniu różnice, lecz wiek zawsze będzie prowadził do zmian w oddychaniu i krążeniu.

== Odwodnienie==
Modele dekompresyjne są obliczane przy założeniu normalnego krążenia, transportującego azot z tlenek, aż do jego eliminacji. Odwodnienie zmniejsza ilość krwi, potrzebnej do wymiany gazowej, a więc spowalnia usuwanie azotu z organizmu. Konsumpcja diuretyków (np. kofeiny) wzmaga pocenie i wraz z suchym powietrzem z automatu sprzyja odwodnieniu. Podczas metabolizmu alkoholu ciało nurka wykorzystuje większą ilość wody, a więc również skacowany nurek prawdopodobnie również będzie bardziej odwodniony. Wydaje się, że przypadkom DCS często towarzyszy właśnie odwodnienie.

== Urazy i choroby ==
Wszystkie okoliczności, które wpływają w jakiś sposób na krążenie, potencjalnie wpłyną też na eliminację azotu z ciała. Gojące się urazy mogą stwarzać miejscowe problemy z krążeniem, a choroby sprzyjają redukcji efektywności krążenia. 

== Alkohol ==
Spożywanie alkoholu przed lub po nurkowaniu zmienia fizjologię, sprzyjając wystąpieniu choroby dekompresyjnej. Spożywany bezpośrednio przed nurkowaniem, nawet w relatywnie małych ilościach, alkohol rozszerza naczynia włosowate i przyspiesza krążenie, powodując transport większej ilości azotu podczas nurkowania. Choć potencjalnie może zwiększyć tempo uwalniania azotu po nurkowaniu, może spowodować jednak niekorzystne zmiany w transporcie mikropęcherzyków. Jest też diuretyczny.

== Dwutlenek węgla ==
Podwyższony poziom dwutlenku węgla, powstały wskutek nieregularnego, niewłaściwego oddychania może również zakłócać transport gazowy w układzie krążenia, poprzez rozszerzenie naczyń włosowatych i zwiększenie absorpcji azotu pod ciśnieniem.

== Zimna woda ==
Nurkowanie w zimnej wodzie lub nurkowanie w nieadekwatnie do temperatury dobranym skafandrze również wpływa na krążenie. Na początku nurkowania, krążenie dostarcza azot do wszystkich części ciała, lecz obrona przed utratą ciepła przez organizm ekstremalnie redukuje krążenie, a więc mniej krwi odprowadza rozpuszczony azot podczas wynurzania. Z tego powodu niektóre partie ciała mogą po wynurzeniu zachować więcej azotu, niż zwykle.

== Zwiększony wysiłek ==
Ćwiczenia podczas nurkowania przyspieszają krążenie, dostarczając azot do tkanek szybciej, niż normalnie. Po odpoczynku krążenie wraca do normy i brakuje odpowiednio przyspieszonego krążenia do eliminacji azotu.

== Podróż przez góry, latanie po nurkowaniu ==
Większość modeli dekompresyjnych oblicza teoretyczne ciśnienie tkanek, bazując na wynurzaniu się do ciśnienia panującego na poziomie morza. Komplikacje mogą pojawić się wówczas, gdy nurek [[Latanie po nurkowaniu|poleci samolotem]] (lub pojedzie na wysokość znacznie przekraczającą poziom morza), zanim ciało pozbędzie się azotu. Zredukowane ciśnienie atmosferyczne spowoduje wzrost gradientu ciśnienia pomiędzy tkanką, a ciśnieniem otoczenia i może spowodować formowanie się dużych pęcherzyków w ciele. Podobne komplikacje występują, gdy nurkowanie odbywa się znacznie powyżej poziomu morza, bez uwzględnienia zredukowanego ciśnienia atmosferycznego, wykazywanego jedynie na specjalnie przygotowanych tabelach i komputerach. Jeśli wskutek tego wystąpi choroba dekompresyjna, powrót na poziom morza nie wystarczy, niestety by złagodzić symptomy.

==przetrwały otwór międzyprzedsionkowy [[PFO]]==
Wada serca powodująca możliwość mieszania się krwi żylnej i tętniczej. '''Przetrwały otwór owalny''' ''[[PFO]] - patent foramen ovale]''. Jest to pozostałość po życiu płodowym, w którym otwór ten pozwala krwi omijać płuca.
Teoretycznie obecność niezarośniętego otworu przedsionkowego może więc pozwolić nieszkodliwym pęcherzykom na przejście z żylnej strony serca (z krwi płynącej w kierunku płuc) na stronę tętniczą, omijając w ten sposób płuca.



[[Kategoria:Fizjologia i medycyna nurkowa]]