Komora dekompresyjna
- Komora dekompresyjna
- Pomieszczenie umożliwiające sprężenie nurków do podwyższonego ciśnienia stosowane w leczeniu chorób nurkowych oraz w dekompresji powierzchniowej.
Leczenie w komorze polega na poddaniu nurka sprężeniu do wyższego nić atmosferyczne ciśnienia i podania zalecanej mieszanki do oddychania, najczęściej tlenu. Następnie po okresie sprężania trwającym czasami kilka godzin nurek jest powoli rozprężany - przechodzi dekompresję.
Nurka spręża się zgodnie z określonymi tabelami - najczęściej stosowana procedura polega na sprężeniu nurka do ciśnienia 2,8 atm (18 metrów głębokości) i podawanie na zmianę czystego tlenu przez maskę i powietrza w cyklach 5 minut przerwy (air breake)co 20-25 minut. Przykład tabela NR 6 US NAVY
W komorach stosuje się ciśnienie tlenu 2,8 atm pomimo tego, że podczas nurkowania nie przekraczamy wartości 1,4 - 1,6 atm. Jest to możliwe dzięki temu, że nurek nie poddany wysiłkowi ma mniejsze szanse dostać ataku zatrucia tlenem (CNS). Łatwiej niż pod wodą zauważyć pierwsze objawy i przerwać terapie ściągając maskę - zapobiegając w ten sposób późniejszej fazie czyli drgawkom z utratą przytomności. Personel ma doświadczenie więc również szybciej niż my nurkowie zauważa wstępne objawy (jak wyżej) Sam wypadek zatrucia tlenowego jest również mniej niebezpieczny ponieważ prawie zawsze atak udaje się opanować bez skutków ubocznych kiedy pod wodą większość/dużo zatruć kończy się śmiercią. Ostatni argument - ratujemy tym zdrowie i życie nurka a pod wodą narażalibyśmy się bez powodu. http://www.ptmith.net.pl/materialy/biul/biul3.pdf
Przy braku dostępu do komory dekompresyjnej niektóre autorytety proponują rekompresję leczniczą w wodzie
